“Bir polad parçasından tökülən bu marksizm fəlsəfəsində obyektiv həqiqətdən ayrılmadan, burjua-mürtəce yalanların qucağına düşmədən tək bir əsas müqəddiməni, bircə əsas hissəni silmək mümkün deyil” - Vladimir Lenin
Özlərini marksist hesab edən hər kəs “marksizmin yaradıcı inkişafı” şirnikləndirilməsinə düşməmək üçün Leninin təlimə verdiyi bu xarakteristikanı bir an belə unutmamalıdır. Belə fəaliyyət revizionizm formasından başqa bir şey deyil.
Bəli, marksizm doqma deyil, klassiklərin xatırlatdığı kimi, təbiət elmləri sahəsində hər yeni kəşflə belə dəyişən canlı, inkişaf edən təlimdir. Dünən doğru olan bu gün yanlış ola bilər. Marksizmin ruhu olan dialektika amansızdır: ona görə ki, təbiətin dəyişməz qanunlarından başqa müqəddəs heç nə yoxdur, onları daha da dərindən dərk etmək olar, ondan yan keçmək olmaz, ancaq özünə tabe etmək olar. Bu belədir. Lakin marksizm, hər hansı bir ciddi elm kimi, onun əsas prinsiplərinə yenidən baxmağa imkan vermir. Kimyadan dövri cədvəli, biologiyadan genetika, astronomiyadan heliotsentrizm, fəlsəfədən dialektik və tarixi materializmi atın, nə qalacaq? Amma marksizmi-leninizmi hətta muasir kommunist hərəkatının daxilində də onu başa düşməyən nə qədər yeniləyicilər, dağıdıcılar peyda olub!
Biz həmişə mövcud olmuş, heç kim tərəfindən yaradılmayan və əbədi olaraq mövcud olacaq maddi Kainatın bir hissəsiyik. Bu mənada fəlsəfi baxımdan marksizm-leninizmlə din bir araya sığmır, leninizm döyüşkən ateizmdir. Amma məntiq istər-istəməz dərindən düşünənləri belə bir nəticəyə gətirir ki, təbiətin özü insana müdriklik axtarmağı, yaxşılığı təsdiq etməyi və gözəlliyə can atmağı ağıl daşıyıcısı kimi təyin edib. Bu ifadə Sokrata məxsusdur, lakin Marks onunla razılaşdı.
Buna görə də insan yalnız bunu etmək üçün xüsusi mülkiyyətə qarşı birgə mübarizə yolu ilə tam, qeyri-məhdud azadlıq qazanmalıdır. Başqa sözlə desək, o, yaşamaq hüququ uğrunda təbiətlə mübarizə ehtiyacının digər tərəfində tapmalıdır. Kommunizm dövründə zəhmətkeşlərlə birgə işləmək məqsədi kommunizmin özündən deyil, cəmiyyətin “Azadlıq Krallığına”, “Özündən başlayan pozitiv humanizm”ə (Karl Marks) keçididir. Antikommunist fikir söyləyən hər bir insan istər-istəməz ağıl və vicdan çatışmazlığı ucbatından istismarın, ədalətsizliyin müdafiəçisi və cəmiyyətin faşistləşməsinə şərik olur.
Beləliklə, kommunizm bir keçid dövrüdür - "şüurlu zərurət səltənəti", cəmiyyətin obyektiv inkişafı qanunlarını öz nəzarəti altına alır. Kommunizm ehtiyacını hər bir insan dərk etməlidir. Yəni, kommunizm quran cəmiyyətdə hər bir insan hakim kommunist partiyasının üzvlərinin ardınca kommunist olmalıdır ki, bu da cəmiyyətə nümunə olmalıdır. Ona görə də kommunistlərin sıralarında dindarlara yer yoxdur. Bu o demək deyil ki, dindarların Kommunist Partiyasına üzv olması qadağan edilməlidir. Amma oraya girərək onu materialist edəcək dialektik və tarixi materializm fəlsəfəsini mənimsəməyə borcludur.
Leninin ifadə etdiyi kimi: “Yalnız yaddaşınızı bəşəriyyətin topladığı bütün sərvətlər haqqında biliklə zənginləşdirəndə kommunist ola bilərsiniz”.
Böyük Vətən Müharibəsi Leninin vəsiyyətinə əməl edən cəsur gənclərin bütün nəslini apardı. Axı Leninin sağlığında, özünün cəsarətlə etiraf etdiyi kimi, bolşeviklərin 98%-i düzgün düşünməyi bilmirdi. Milyonlarla düzgün düşünən gəncin itkisi düzəlməz oldu və kompensasiya olunmadı ki, bu da Kommunist Partiyasının sonralar Xruşşov, Qorbaçov və Yeltsin kimi əqidəsi sürüşkənlərin əlinə keçməsinə səbəb oldu.
Kənar hücumlardan təhlükəsizliyi təmin edən cəmiyyət kommunizmin bütün işini “insanları insanlarla işləməyə” (K.Marks) yönlətməlidir. Belə bir anlayış olmadan cəmiyyətin gələcəyi yoxdur.
Ədalət Abdinov
0 Комментарии