Hakim burjua klanı ilə rəqabət aparan liberallar onu “avtoritarizminə”, korrupsiyaya və xalqın yoxsulluğuna görə pisləyir və söz verirlər ki, iqtidara gəlsələr, insanlara demokratiya, qanunçuluq və iqtisadi rifah bəxş edəcəklər.
Onlar heç bir vədi yerinə yetirməyəcəklər. Bu, sadəcə olaraq mümkün deyil. Çünki onların vədləri burjua quruluşu çərçivəsində həyata keçirilə bilməz.
Liberalların sevimli demokratiyası - burjua demokratiyası özlüyündə saxta, yalan və kağız üzərində demokratiyadır. İqtisadi reallıq kağız üzərində yazılmış qanunlardan güclüdür. Kağız üzərində yazılsın ki, hamı bərabər hüquqludur. Amma biz bilirik reallıqda zənginlərin həmişə kasıblardan daha çox hüquqları var. Varlı adam hakimi də, prokuroru da satın ala bilər (bilir də). Bir kasıbın bir kisə kartofa görə həbsxanaya düşdüyü yerdə varlı adam milyonları oğurlamaqla yaxa qurtaracaq. Zəngin adam təkcə bir hakimi, bir prokuroru satın almaqla kifayətlənməz, həm məhkəməni, prokurorluq strukturlarının da onun üçün işləməsinə nail ola bilər. Bundan sonra onun cinayətlərinin belə ört-basdır edilməsi sistemə çevriləcək və həm məhkəmənin, həm də prokurorluğun əsas işi onun cinayətlərini ört-basdır etmək, cəzasız qalmasını təmin etmək olacaq.
Əgər kifayət qədər zənginsinizsə, qanunu pozmağa belə ehtiyac yoxdur. Siz sadəcə olaraq parlamenti ala bilərsiniz (kapitalizm qurluşu parlametdəki yerlərin alınıb-satılması üçün əlverişli şərait yaradır). Sonra parlament sizə lazım olan qanunları yazacaq. Siz öz adamlarınızı prezident və nazirlərin yerinə qoya bilərsiniz, onlar sizə lazım olan bu qanunların icrasını təmin edəcəklər. Beləliklə, sizin quldurluğunuz qanuna çevriləcək, dövlətin bütün gücü ilə qorunacaq və oğurluğa etiraz etməyə cəsarət edən hər kəs qanunu pozan, cinayətkar olacaq.
Eyni şey siyasi mübarizədə iştirak etmək üçün bərabər hüquqlara da aiddir. Hüquqlar kağız üzərində bərabərdir, amma imkanlar, təəssüf ki, fərqlidir. Zənginlər öz pulları ilə siyasi qərargahları üçün binalar icarəyə götürə bilərlər. Onların siyasi ədəbiyyatları üçün öz nəşriyyatları ola bilər. Onlar pulla radio və ya televiziyada efir vaxtı alıb öz ideyalarını geniş auditoriyaya təbliğ edə bilərlər. Kasıbların, təbii ki, belə imkanları yoxdur. Bir sözlə, burjua demokratiyası həmişə formal demokratiyadır. O, formal olaraq bütün vətəndaşlara bərabər hüquqlar verir, lakin iqtisadi reallıq bu bərabər hüquqlara yağlı xaç qoyur, varlıya və kasıba qeyri-bərabər imkanlar verir.
Lakin liberallar hətta belə formal burjua demokratiyasını belə verə bilməyəcəklər, burjua quruluşunda normal vətəndaş azadlıqlarını - söz, mətbuat azadlığı, birləşmək və toplaşmaq azadlığını təmin edə bilməyəcəklər.
Hansı demokratiyadan söhbət grdə bilər ki, qapımızda çoxdan monopolist kapitalizm bərqərar olub. Burjua demokratiyası kapitalizmin monopoliyadan əvvəlki dövründə də mümkün idi. O zaman inhisar yox idi, ona görə də dövlət hakimiyyəti bütün burjuaziya arasında az-çox bərabər bölünürdü. Amma bizdə artıq çoxdandır ki, monopoliya var. Ölkədəki hakimiyyət isə bir ovuc super zəngin inhisarçıya məxsusdur.
Başqa cür necə ola bilər ki? Güc beş-altı işçisi olan özəl qurumları
əlində ola bilməz. Aydındır ki, hakimiyyət iri köpəkbalıqların, maqnatların əlində olacaq. Onlar ən mühüm iqtisadi sahələri - bankları, xammalları, energetikanı, metallurgiyanı, maşınqayırmanı öz əlində cəmləşdirmiş, nəhəng maliyyə imperiyaları yaradanlardır. Məhz bu böyük yırtıcılar dövlət hakimiyyətinə sahib olacaqlar və təbii ki, onlar bu gücü beş-altı işçisi olan özəl qurumlarla bölüşmək fikrində deyillər. Onlara güc verin - sonra onlar sizi udmaq, aktivlərinizə əl atmaq üçün istifadə edəcəklər. Rəqiblər kimə lazımdır? Hakimiyyəti əldən verməmək üçün bir ovuc varlı inhisarçı bu hakimiyyətə iddialı olan hər kəsi vəhşicəsinə sıxışdıracaq. O cümlədən öz sinfinin nümayəndələrini, rəqabət aparan qruplardan olan burjuaziyanı. İnhisarçıların hakim klanı təkcə fəhlələrin deyil, həm də istənilən burjua müxalifətinin vintlərini sıxacaq, ağızlarını bağlayacaq və qollarını bükəcək. Ona görə də - burjua demokratiyasında - azadlıqlara əlvida. Hər yerdə senzura, müşahidə, qadağalar, məhdudiyyətlər, qanun pozuntuları tətbiq edilir. Polis vəhşiliyi, təhlükəsizlik qüvvələrinin özbaşınalığı, sifarişli siyasi məhkəmələr, siyasi qətllər çiçəklənir. Monopolist kapitalın gücü ənənəvi burjua demokratiyasından bəzi cır-cındırlar qoyur - ona görə ki, necə deyərlər, rüsvayçılığı ört-basdır etsin, klassik faşizmə çox bənzəməsin.
Bir sözlə, inhisarlarda hətta ənənəvi burjua demokratiyası, məhdud və məhdudlaşdırılmış, burjuaziya üçün demokratiya qeyri-mümkün olur. Lakin müasir kapitalist sənayesi ancaq monopoliyalar şəklində mövcud ola bilər. Öz elektrik stansiyaları, dəmir yolları, dəniz limanları olan ən böyük xammal, enerji və metallurgiya müəssisələrini bir bütövlükdə cəmləşdirmiş nəhəng iqtisadi konqlomeratlar şəklində. Və təbii ki, öz bankları ilə.
Bu nəhəng konqlomeratların parçalanmasını, ayrı-ayrı müəssisələrə bölünməsini təsəvvür etmək mümkün deyil. Əgər bu baş versəydi, bütün bu sənayelər sadəcə olaraq fəaliyyətini dayandırardı. Ona görə də artıq monopoliyadan əvvəlki dövrə qayıtmaq mümkün olmayacaq. Bu isə o deməkdir ki, biz əvvəlki dövrdə mövcud olan ənənəvi burjua demokratiyasına heç vaxt qayıda bilməyəcəyik. Biz onunla sonsuza qədər vidalaşa bilərik.
Deməli, liberallar bizə məhdud və hiyləgər burjua demokratiyasını belə verə bilməyəcəklər. Əsl proletar demokratiyasından, zəhmətkeşlər üçün demokratiyadan (liberallar bunu dilinə belə gətirmir və ondan od kimi qorxurlar) demirəm.
Bəs iqtisadi rifah haqqında nə demək olar? Eynidir. Kapitalizm çərçivəsində iqtisadi tərəqqi artıq mümkün deyil. Kapitalist çiçəklənmə dövrləri geridə qaldı. Böhran indi hər yerdə, bütün dünyadadır. Kapitalist ölkələrinin bütün vətəndaşları, o cümlədən amerikalılar böhranı ölkələrinin birinci problemi adlandırırlar. Kapitalist dünyası, nəhayət, dönməz şəkildə böhrana düşdü. Bu böhranın sonu olmayacaq. Böhran kapitalizm bitəndə bitəcək.
Deməli, hakimiyyətə gələn liberallar bizi böhrandan xilas etməyəcək. Eynilə hər hansı digər burjua qrupunun hakimiyyətə gəlməsi kimi.
Yalnız fəhlə sinfi hakimiyyəti ələ keçirməklə və istehsal vasitələri üzərində xüsusi mülkiyyəti ləğv etməklə böhrana son qoyacaq.
Bizim liberalların çox sevdiyi korrupsiya ilə də vəziyyət eynidir.
Korrupsiya kapitalizmin məhsuludur, onun öz qızıdır. Onu kapitalizm yaradır və kapitalizmdən qidalanır. Qızı bitirmək üçün əvvəlcə atanı bitirməlisən.
Kapitalizm öz mahiyyəti ilə, öz ab-havası ilə fəsad törədir. Mənfəət hər şeydən əvvəl, şəxsi rifah ictimai maraqlardan üstündür, öz köynəyini bədənə yaxın tutmaq - bunlar şəxsi mülkiyyətə və rəqabətə əsaslanan sistemin mənəvi qanunlarıdır.
İndi isə cavab verin - burjua cəmiyyətində tərbiyə almış, onun prinsiplərini öyrənmiş şəxs hakimiyyətə gəlsə, nə olacaq? Əgər o, dövlətin yem çuxuruna yaxınlaşıb, pəncəsini ora qoymaq imkanı əldə etsə? Onu bunu etməyə nə mane olacaq? Heç nə!
Təbii ki, bəzi vicdanlı məmurlar ola bilər ki, rüşvətxorluğa, mənimsəməyə əl atmayacaqlar. Ancaq bunlar yalnız azlıqda olacaqlar. Vicdanlı məmurlara qarşı sistem ayağa qalxacaq - qarşılıqlı məsuliyyətlə bağlı bütöv bir oğru “məmur ordu”su. Onlar qurulmuş nizama qarşı üsyan etməyə cəsarət edən adamı sadəcə toz-torpaqla üyüdəcəklər. Görürsən kim özünü oğurlamaq istəmir, başqalarına qarışır və bu vicdanlı məmurun seçimi var - ya hamı kimi olmaq, ya da getmək.
Beləliklə, kapitalizmdə korrupsiya ilə mübarizə faydasız bir şeydir. Nə qədər mübarizə aparsan da, yenidən doğulacaq. Bu, əjdaha başı kimidir - onu kəsirsən, yerində yenisi böyüyür. Ancaq əjdahanı öldürməklə, ürəyindən vurmaqla onun bütün başlarına son qoyarsan.
Əjdaha kapitalizmdir, korrupsiya isə onun başlarından yalnız biridir. Əjdahanı öldürün və baş öz-özünə yıxılacaq, kapitalizmə son qoyulacaq - korrupsiya da yox olacaq.
***
Buradan aydın olur - liberallar vədlərinin heç birinə əməl etməyəcəklər. Hər şey indiki kimi olacaq. Kütlənin böhranı və yoxsullaşması olacaq, bir ovuc inhisarçıların hər şeyə qadirliyi və onların cəmiyyət üzərində tiranlığı, məmurların cilovsuz korrupsiyası olacaq.
Buna yalnız fəhlə sinfinin gücü son qoyacaq. Fəhlə sinfi bu məsələyə qətiyyətlə yanaşacaq. Tamahkarları qovacaq, ölkənin sərvətlərini bütün xalqa qaytaracaq, məmurlar üzərində ciddi nəzarət yaradacaq, vəzifələrindən şəxsi maraqları üçün istifadə edənləri sərt şəkildə cəzalandıracaq. Stalinin dövründə də məhz belə oldu - fəhlə sinfinin hakimiyyəti məmurlara ciddi nəzarət edirdi və onlar dağılmağa cəsarət etmirdilər. O ki qaldı demokratiyaya - bizdə demokratiya olacaq. Amma burjuanın yox, fəhlələlərin gətirəcəyi demokratiya. Zəhmətkeş xalq öz mənafeyinə uyğun hökmranlıq edəcək və devrilmiş istismarçıların köhnə burjua nizamına qayıtmaq cəhdlərini sərt şəkildə yatıracaq. Bu düzgün və ədalətlidir. Burjua əksinqilabının və kapitalizmin bərpasının bizi hansı dəhşətli bəlalara gətirdiyini artıq görmüşük. Biz bunun təkrarlanmasını istəmirik. Ona görə də fəhlə sinfi öz hakimiyyətini möhkəm müdafiə edəcək. Düşmənləri ilə mərasimdə dayanmayacaq.
Ədalət Abdinov
Globkom.info
0 Комментарии