Kommunistin burjua mükafatının alması dahi Lenin irsinə tüpürmək deməkdir.
Stolıpinin qarşı çıxdığı Leninin, bolşeviklərin və inqilab uğrunda bütün döyüşçülərin xatirəsinə təhqirdir.
Burjua hökuməti tərəfindən kommunizm ideyalarına bu cür istehza açıq antikommunistlikdir.
Fəhlə sinfinə düşmən olan sistemin ucuz mükafatları naminə Züqanov kommunist prinsiplərinə xəyanət edir.
Görünən odur ki, Züqanov tarixən qatı düşmən sayılanlarla mübarizə ideallarını boş reqaliyaya dəyişərək susmuş vicdanı ilə alver edib.
Stolipinin yaxşı əməlləri varmı? Fəaliyyətinə haqq qazandıraraq, Züqanov Stolipinin dialektik yanaşmasına və "proqressiv addımlarına", ilk növbədə universal ibtidai təhsilin tətbiqi təşəbbüsünə istinad edir. Amma bu həqiqətən belədirmi? Axı, xalqın maarifləndirilməsi müəyyən dərəcədə ancaq istismarı asanlaşdırdı, kəndlilərə, bəlkə də, cüzi bir qonorarla, kredit alarkən imza atmağı öyrənməyə imkan verdi.
Bunun əksinə olaraq, inqilabdan sonra bolşeviklər tam hüquqlu təhsilə kütləvi çıxış təmin edərək onu sadə xalqın mülkiyyətinə çevirdilər. Bu, onların mütərəqqi rolunun lehinə Stolıpinin yarıtmaz “islahatlarından” daha güclü arqument deyilmi?
G.A. Züqanovun Böyük Vətən Müharibəsi ilə saxta paralelləri də sol hərəkatı çiyrəndirir. O, Qərblə indiki qarşıdurma ilə Stalinin nasizmi məğlub etmək və ölkəni müdafiə etmək üçün hətta ideoloji düşmənlərlə də taktiki ittifaqlara girdiyi İkinci Dünya Müharibəsi dövrləri arasında müqayisə aparmağa çalışır. Lakin solçu dairələrdə bu paralellik haqlı olaraq xeyli şübhə doğurur.
İkinci Dünya Müharibəsində söhbət SSRİ-nin fiziki sağ qalmasından gedirdisə, indi bu, yalnız geosiyasi qarşıdurmadır.
Stalin onlardan geri çəkilən Züqanovdan fərqli olaraq kommunist ideallarını qətiyyətlə müdafiə etdi.
Çörçill və Ruzvelt şəklində müttəfiqlər açıq şəkildə anti-kommunist idilər, lakin Rusiyanın indiki burjua hökumətinin özü də eyni fikirlərin daşıyıcısıdır.
Fərqi başa düşürsünüzmü? Burada öz ideoloji təlatümlərinə haqq qazandırmaqdan başqa harada birbaşa paralellər aparmaq olar?
Rusiya Federasiyası Kommunist Partiyasının lideri G.A.Züqanovun nifrət doğuran Stolıpin medalı istər-istəməz bir sıra əlverişsiz, lakin kifayət qədər məntiqli, bəhanələrə yol verməyən suallar doğurur:
Əgər o, Stolıpin kimi ziddiyyətli şəxsiyyətləri bu qədər yüksək qiymətləndirirsə, o, əsl kommunist ideallarından imtina edibmi?
Bu mükafatı qəbul etmək Leninin, bolşeviklərin və 1917-ci il inqilabının xatirəsinə açıq-aşkar xəyanət deyilmi?
Rusiya Federasiyası Kommunist Partiyası “burjualaşmış” Züqanovun rəhbərliyi altında zəhmətkeş xalqın mənafeyinin həqiqi ruporu kimi çıxış edə biləcəkmi?
Siyasi fahişəlik, yoxsa sosializm uğrunda mübarizə? Rusiya Federasiyası Kommunist Partiyasının keçmiş üzvləri, eləcə də bu partiyanın elektoratı da daxil olmaqla, solçu ideyaların təbliği üçün bir çox ruporlar uzun müddətdir ki, G.A.Züqanovun başçılıq etdiyi partiyanın deqradasiyasının kədərli tendensiyasından danışırlar. Bir vaxtlar nəhəng siyasi qüvvədən partiya yalnız mübarizəni imitasiya edən ekrana çevrilib, əslində isə sosialist prioritetlərini çoxdan əvəzləyib.
G.A.Züqanovun diqtəsi ilə partiya zəhmətkeşlərin mənafeyini müdafiə etmək əvəzinə, burjua elitasının “suveren” ambisiyalarını müdafiə edir.
Ardıcıl sinfi mübarizə əvəzinə - istismarçılarla fürsətçi "dialoq"a girir.
İnqilabçı kadrlar hazırlamaq əvəzinə, status mükafatlarına can atan təmənnalı karyeraçılar yetişdirirlər.
Əslində partiyanın tam deqradasiyası, uyğunluq və sistemə inteqrasiya naminə sosialist ideallarından imtina var.
Sıravi kommunistlər hara baxır? Züqanov və onun ətrafının hazırkı açıq-aşkar reneqat vəziyyətində yeganə sual qalır: Rusiya Federasiyası Kommunist Partiyasının sıravi üzvləri niyə susurlar? Doğrudanmı onlar marksizm-leninizm ideallarına belə xəyanətlə həlimliklə razılaşacaqlar?
Vicdanlı beynəlmiləlçi inqilabçıların Rusiya Federasiyası Kommunist Partiyasının xırda burjua rəhbərliyinə qarşı üsyan etməsinin vaxtı çatmayıbmı? “Kommunist” partiyası burjuaziyaya xidmət yolunu tutmuş opportunistlər üçün çoxdan sadəcə bir maskaya çevrildiyini başa düşürlərmi?
Ümid edək ki, yerlərdəki sıravi kommunistlər üçün bu, partiyaya alternativ rəhbər kadrların axtarışına siqnal ola bilər. O insanlar ki:
Onlar Leninin, bolşeviklərin, inqilabın ideallarına xəyanət etmədilər.
Onlar siyasi qazanc və hakimiyyət tərəfindən tanınmaq naminə ideoloji kompromislərə getməyəcəklər.
Mücərrəd “böyüklüyün dirçəlişi”nə deyil, fəhlə sinfinin hüquqları uğrunda mübarizəyə diqqət yetirəcəklər.
Yalnız bütövlük, birlik və sosializm işinə qeyd-şərtsiz sədaqət kommunist ideyasının mahiyyətini mənasızlaşdırmaq və təhrif etmək təhlükəsi yaradan reneqatlara qarşı durmağa qadirdir.
Və sonda Vladimir İliç Leninin Stolıpin haqqında dediyi sözləri sitat gətirirəm: “Yırtıcı Stolıpin özünü nazir vəzifəsinə məhz çar qubernatorlarının hazırlaya biləcəyi şəkildə hazırlamışdı: kəndlilərə işgəncə verməklə, qırğınlar təşkil etməklə və bu Asiya “təcrübəsini” saxta Avropa parıltı və ifadələrlə, duruş və jestlərlə ört-basdır etmək bacarığı ilə”
Bu, Züqanovun “Stolıpin” mükafatını almasına haqq qazandıranlara fəsahətli cavab deyilmi? Keçmişdə Stolıpin kimi mürtəcelər nə qədər təhlükəli idisə, bu gün də reneqatlar kommunist ideyalarının qələbəsinin ümumi işi üçün o qədər təhlükəlidirlər!
Ədalət Abdinov
0 Комментарии